Մարկոն և Միրկոն`այդ սարսափելի երկվորյակները,  չէին հարգում քերականությունը և տանել չէին կարողանում քերականական վարժությունները: Դժբախտներ, նրանք նույնիսկ չէին պատկերացնում, թե  ինչ կարող է գալ իրենց գլխին: Երեկ Ուսուցիչ Քերականը նրանց  հանձնարարել էր գոյականների մոտ բայեր գրել: Տեսեք, թե ինչ էին գրել այդ անպիտանները:
_ Կատուն ոռնում է։ Այծերը հաչում են։ Գայլը գրում է։ Մուկը մլավում է։ Առյուծը  բառաչում է:
Դեռ չէին գրել վերջացրել, պատուհանի  մոտ  հայտնվեց Առյուծը և  թռավ սենյակ: Նա բարկացած էր.

Ձյունապատ լեռներ ու կապույտ լճեր։
Երկինքներ, որպես երազներ հոգու։
Երկինքներ, որպես մանկական աչեր։
Մենակ էի ես։ Ինձ հետ էիր դու։

Գիտե՞ք, որ գարուն է արդեն,
Բոլորը թափվել են փողոց. Լսո՞ւմ եք անուշ մի զնգոց —
Գիտե՞ք, որ գարուն է արդեն։
Դյութում են շրթերը վարդե,
Սրտերը կրակ են ու բոց-
Գիտե՞ք, որ գարուն է արդեն,
Բոլորը թափվել են փողոց։

1. Ձեր հեքիաթներից ո՞րն է ձեր ամենը սիրածը։
2. Ո՞րն է ձեր ամենասիրած զբաղմունքը։
3. Ձեր ամենասիրած գրողը ո՞րն է։
4. Դուք կենդանի ունե՞ք։

Վըտակը ժայռից ներքև է թըռչում,
Թափ առած ընկնում քարերի գըլխին,
Զարկում ավազին, շաչում է, ճըչում,
Ճըչում անհանգիստ, փըրփուրը բերնին։

Բաց թողնված բառերը լրացրո՛ւ 1, 2, 4, 5, 7, 10, 1000 թվերի անուններով և գտի՛ր ժողովրդական դարձվածքներն ու առածները։

Տասը չափի՛ր, մեկը կտրի՛ր։

Երկու ոտքը մեկ անել։

Հինգ մատի պես իմանալ։

Յոթ սարի, յոթ ձորի հետևում լինել։

Ողջո՜ւյն, ես Փյունիկ եմ։ Հունվարի ութից սկսել է դպրոցի ճամբարային օրերը։ Մեր ճամբարի ջոկատավարներն են ընկեր Լուսինեն և ընկեր Աննան։ Առաջին օրը մենք որոշեցինք մեր ջոկատի անունը և կարգախոսը։ Արեգան առաջարկեց <<Փոքրիկ գիտունիկները>>

Բարև՛ ձեզ, իմ անունը Փյունիկ է։ Եվ այսօր ես ձեզ ներկայացնելու եմ իմ առաջին օրը ճամբարը։

Մենք սովորեցինք “Սևուկ ուլիկը” հեքիաթը Անգլերեն:

Դերերով կարդացինք, հետո խաղալու ենք ստվարաթղթերով սաքած խաղալիքներ թատրոն-ավտոբուսում։ Հետո մենք խաղացինք պահմտոցի և “Գուշակիր բառը”: Մենք գնացինք տեխնոլոգիա ու նկարեցինք ու գնացինք երգի։ Եվ ես ներկայացրեցի իմ առաջին օրը ճամբարում։